Nadwozie Code XL, magiczne słowo w zabezpieczaniu ładunku. Wielu spedytorów i kierowców jest zdania, że teraz wymagany jest tylko załadunek i żadne inne zabezpieczenia.
To tylko częściowo prawda. Mądra odpowiedź brzmi: „To zależy”. Od czego to zależy?
Wymagania

Norma europejska o nieporęcznym tytule:
EN-12642 „Zabezpieczenie ładunku w pojazdach drogowych – Konstrukcje nośne pojazdów użytkowych – Wymagania minimalne” jest w rzeczywistości specyfikacją testową dla konstrukcji nośnych.
Niezależnie od tego, jak struktura jest technicznie zaprojektowana, musi ona być:
- Przednia ściana może wytrzymać siłę odpowiadającą 50% ładowności technicznej na całej szerokości i do ¾ wysokości.
- Struktura boczna utrzymuje 40%
- Utrzymuj tylny portal na poziomie 30%
Siły te muszą być testowane i weryfikowane statycznie lub dynamicznie w ramach testów jezdnych. Konstrukcja może odkształcać się elastycznie do 300 mm. Dopuszczalne jest maksymalne trwałe odkształcenie wynoszące 20 mm, pod warunkiem, że nie wpłynie to negatywnie na działanie.
Najnowsze wydanie wyraźnie stwierdza, że zweryfikowane siły mogą być również wykorzystane do obliczenia zabezpieczenia ładunku. Nie miało to miejsca w poprzednich wydaniach, chociaż większość spedytorów to robiła.
Z reguły dowód tej kontroli jest dostarczany w formie certyfikatu, w którym producent określa również warunki brzegowe, w których nadwozie może być używane do zabezpieczania ładunku. Przewiduje się również, że nadwozie musi być corocznie sprawdzane przez ekspertów pod kątem przydatności. Certyfikat określa również techniczną ładowność i numer podwozia, do którego się odnosi.
Większość producentów opisuje w swoich certyfikatach następujące warunki brzegowe dla zabezpieczenia ładunku przez nadwozie:
- Dopasowany załadunek/składowanie od przedniej ściany
- Szerokość ładunku 2,40 m
- Maksymalna odległość od tylnego portalu 15 cm
- Współczynnik tarcia powierzchni ładunkowej wynoszący co najmniej μ=0,3
Obowiązek etykietowania
Norma zobowiązuje producentów do oznaczania swoich pojazdów etykietą, która dostarcza nadawcy/kierowcy najważniejszych informacji na temat wytrzymałości nadwozia.
Liczby są specyficzne dla producenta i związane z nadwoziem.
Niestety, niektórzy producenci nie wdrażają tego w sposób zgodny z przepisami, ale zamiast tego projektują go w inny sposób i nie umieszczają go w zalecanym miejscu. Niezależnie od obowiązku producenta w zakresie etykietowania, nadawca powinien zapewnić organizacyjnie, aby kierowca miał pod ręką certyfikat.
Certyfikat zwykle zawiera również notę Solomonic od producenta, stwierdzającą, że w przypadku odbiegających warunków należy podjąć dodatkowe środki zabezpieczające zgodnie z VDI-2700ff „Zabezpieczenie ładunku w pojazdach drogowych”.
W praktyce jednak często brakuje jasności co do tego, w jaki sposób należy zaimplementować warunki brzegowe. Wynika to zazwyczaj z faktu, że ładunek nie pasuje do pojazdu tak idealnie, jak niektórzy by sobie tego życzyli. Przyczynami mogą być
- Jednostki ładunkowe nie odpowiadają wymiarom Euro i są zbyt długie, zbyt krótkie, zbyt szerokie lub zbyt wąskie.
- Jednostki ładunkowe są zbyt ciężkie i ładowność jest wyczerpana, ale ciężarówka nie jest w pełni załadowana.
- Rozkład obciążenia powoduje problemy
- Jednostki ładunkowe są niestabilne (np. duże worki lub oktabiny).
Niewłaściwe użycie
Ze względu na rozkład obciążenia, ładunek musi być umieszczony z tyłu. Pionowa europaleta została zainstalowana jako element dystansowy. Działa ona jak otwieracz do puszek.
Jest to wynik zastosowania nieodpowiedniego elementu dystansowego. Przegroda została wypchnięta do przodu podczas hamowania.
Tak wygląda nadwozie po przesunięciu ładunku. Leży w plandece po prawej stronie i wygina górne belki dachowe. Widać to szczególnie wyraźnie na lewym bagażniku dachowym.
Jeśli ładunek zostanie załadowany nieprawidłowo, przegroda również nie wytrzyma obciążenia.
(Źródło: KLSK; Zdjęcie miesiąca 2016-03)
Gdy tylko szerokość ładunku spadnie poniżej 2,40 metra, ładunek musi zostać zabezpieczony.
Wątpliwe jest, czy zwykłe mocowanie jest wystarczające w tym przypadku. Nie zastosowano mat antypoślizgowych, a pas przebiega nad niestabilną klapą załadunkową klatki paletowej.
Wnioski
W przypadku wystąpienia znaczących incydentów (np. z powodu uszkodzenia nadwozia) z zabezpieczeniem ładunku, nadawca jest zobowiązany do przedstawienia dowodów na to, w jaki sposób ocenił nadwozie i jakie wnioski z tego wyciągnął.
W żadnym wypadku nie należy polegać na stwierdzeniach kierowców, takich jak „wytrzyma”. W krytycznych przypadkach odrzucenie ładunku jest najbezpieczniejszą decyzją.
W następnym wydaniu bloga LaSi opiszemy rodzaje ładunków, które mogą powodować problemy i jakie środki można podjąć.
Z poważaniem, Sigurd Ehringer
<< Previous Post
Odcinek 31: Reefer – kontener chłodniczy: struktura i załadunek
Następny artykuł >>
Odcinek 33: Zabiegi problemowe – prawidłowe stosowanie środków blokujących
Sigurd Ehringer
✔ VDI-zertifizierter Ausbilder für Ladungssicherung ✔ Fachbuch-Autor ✔ 8 Jahre Projektmanager ✔ 12 Jahre bei der Bundeswehr (Kompaniechef) ✔ 20 Jahre Vertriebserfahrung ✔ seit 1996 Berater/Ausbilder in der Logistik ✔ 44 Jahre Ausbilder/Trainer in verschiedenen Bereichen —> In einer Reihe von Fachbeiträgen aus der Praxis, zu Themen rund um den Container und LKW, erhalten Sie Profiwissen aus erster Hand. Wie sichert man Ladung korrekt und was sind die Grundlagen der Ladungssicherung? Erarbeitet und vorgestellt werden sie von Sigurd Ehringer, Inhaber von SE-LogCon.