Odcinek 60: Obciążenia problemowe część 2 – IBC – Jakie jest rozwiązanie?

W odcinku 59 poruszyłem ogólnie temat „problematycznych ładunków”, a teraz chciałbym go podsumować na przykładzie różnych jednostek ładunkowych. Dziś chciałbym skupić się na oktabinie.

Oktabiny są często używane do transportu materiałów sypkich, takich jak granulat tworzyw sztucznych z recyklingu. Płynność lub kąt usypu ma wpływ na jakość materiału. Im bardziej sypki lub im bardziej płaski kąt usypu, tym bardziej stabilna powinna być oktabina.

Jakie są przyczyny i co można z nimi zrobić?

W tym kontekście należy wspomnieć o VDI 2700 Arkusz 18, który jest dostępny jako zielony druk od 2024 roku. Chociaż dotyczy on dużych worków i towarów w workach, można opracować analogowe rozwiązania dla metod zabezpieczania. Wrócę do tego później.

Częstą przyczyną problemów z transportem jest fakt, że wymiary oktabin są zaprojektowane do transportu kontenerem morskim, a następnie są przewożone ciężarówką. Oczywiście działa to również w drugą stronę. Oznacza to, że na środkach transportu powstają wolne przestrzenie, które są wypełniane przez odkształcenia oktabin podczas przyspieszania. Odkształcenia te stanowią sedno problemu i należy im zapobiegać.

Ryzyko uszkodzenia podczas transportu jest znacznie zmniejszone, jeśli wymiary oktabin są dostosowane do środka transportu. W przypadku ciężarówek jest to szerokość załadunku wynosząca 2,40 m, a w przypadku kontenerów 2,34 m. Palety kontenerowe często mają wymiar boczny 1,14 m, co automatycznie skutkuje różnicą [ 240 cm – (2x 114 cm) =] 12 cm podczas załadunku na ciężarówki. Oznacza to, że wytrzymałość nadwozia zgodnie z kodeksem XL nie może być wykorzystana bez dodatkowych środków.

Metoda mocowania „tie-down lashing” jest złożona, ale zapewnia niewielką siłę mocowania, ponieważ oktabina poddaje się sile wstępnego naprężenia i odkształca się, powodując utratę siły. Najskuteczniejszą metodą jest mocowanie ciasne, w którym ładunek jest sztauowany bez znaczących przerw. W miarę możliwości należy unikać szczelin, zabezpieczać je lub wypełniać.

Wybór odpowiedniego pojazdu jest równie ważny.

Pojazdy z nadwoziem skrzyniowym są idealne. Powinny być one jednak wyposażone w co najmniej dwie szyny kotwiące, aby w zależności od sytuacji sztauowania można było zamontować pośrednie urządzenia zabezpieczające za każdym drugim/trzecim/czwartym rzędem ładunków. Jeśli dostępny jest pojazd z nadwoziem plandekowym, zabezpieczenie jest nieco bardziej skomplikowane, ale wykonalne.

Również w tym przypadku idealnie byłoby, gdyby dostępny był stabilny system belki blokującej. Niestety, nie jest to standardowe wyposażenie, ale powinno być wymagane przez klienta wraz z pojazdem transportowym. Oczywiście zabezpieczenie można również osiągnąć za pomocą „wyposażenia pokładowego”, tj. palet i pasów. Poniższy schemat ilustruje tę zasadę.

Po co czwartym rzędzie ładunków lub w zależności od sytuacji, należy umieścić dwie palety pionowo między rzędami ładunków i przewlec pasy do mocowania głowicy. Wymagana boczna siła mocowania jest osiągana dzięki wytrzymałości korpusu Code XL, pod warunkiem, że szerokość ładunku wynosi 2,40 metra. Należy zwrócić na to uwagę.

Celem wszystkich środków musi być zminimalizowanie wolnej przestrzeni na ruchy ładunku. W przypadku oktabin, które są znacznie wyższe niż 1,20 m (europalety na krawędzi), należy rozważyć zastąpienie stojących europalet porównywalną konstrukcją w celu przeniesienia siły zabezpieczającej 4000 daN na większą powierzchnię.

W następnej części dotyczącej ładowania problemu przedstawię dalsze podejścia do rozwiązania.

Byłoby miło, gdyby firmy, które transportują takie jednostki ładunkowe, przyjrzały się tej sprawie. Mój wkład nie jest idealnym rozwiązaniem, ale ma na celu zachęcenie do opracowania rozwiązań specyficznych dla firmy.

Zajmij się tym, wciąż jest wiele do zrobienia.