Odcinek 41: Współczynnik K i współczynnik bezpieczeństwa

Powszechnie wiadomo, że na metodę wiązania może wpływać szereg okoliczności, których użytkownik nie jest w stanie dokładnie zważyć. Jedną z tych okoliczności jest rozkład siły napięcia wstępnego (STF) od strony zapadki do przeciwnej strony ładunku.

Większość ludzi wie z własnego przeczucia, że po przeciwnej stronie przyłożona jest mniejsza siła niż po stronie zapadki. Natychmiast pojawia się pytanie: ile siły jest tracone i czy mogę to obliczyć?

Dokładnie w tym miejscu rozpoczyna się dyskusja pomiędzy zwolennikami EN-12195-1 i VDI-2700ff. Obie strony są obsadzone ekspertami, z tą różnicą, że tylko Niemcy są zaangażowani w VDI-2700ff, a osoby z 27 krajów są zaangażowane w EN-12195-1. Niestety, osoby zaangażowane po obu stronach tracą z pola widzenia kierowcę i spedytora, którzy powinni zastosować w praktyce czasami bardzo teoretyczne rozważania.

W poniższym artykule postaram się nieco rozjaśnić tę dżunglę i przedstawić ją w sposób łatwy do zrozumienia dla praktyków. Mam nadzieję, że mi się to uda. Ale nawet ja nie jestem nieomylny.

Metoda wiązania

VDI-2700 Arkusz 2 Wydanie 07-2014 odnosi się do współczynnika przenoszenia (k), który w pewnych okolicznościach może przyjąć wartość k=2,0. Te pewne okoliczności to wskaźnik siły naprężenia wstępnego na luźnym końcu lub pas z dwoma zapadkami. W praktyce zalecana jest wartość k=1,8. Z mojego punktu widzenia, jako praktyka, jest to bardzo sportowe podejście. Ogólnie rzecz biorąc, należy stosować ślizgacze krawędzi (ochraniacze krawędzi). Pozostała siła jest obliczana za pomocą wzoru Eulera:_Fres = F * e ^-µ*α.

Czy spedytorzy i kierowcy będą w stanie sobie z tym poradzić? Raczej nie!

Wzory do obliczeń

Norma EN-12195-1 wydanie 01-2021 odnosi się do współczynnika bezpieczeństwa _(fs), ponieważ zakłada, że siła napięcia wstępnego jest taka sama po obu stronach. Współczynnik bezpieczeństwa służy do kompensacji niepewności podczas mocowania obciążeń. Należy przyjąć, że _fs=1,1 po bokach i z tyłu oraz _fs=1,25 z przodu.

Równanie do obliczania siły napięcia wstępnego odciągu jest następujące:

Jest to wzór do obliczania siły zabezpieczającej. Na końcu zwykłych obliczeń dodawany jest współczynnik bezpieczeństwa _(fs). Oznacza to, że obliczona siła napięcia wstępnego jest zwiększana o 10% lub 25%.

Oto wzór na obliczanie siły tarcia dla mocowania bezpośredniego.
Współczynnik tarcia µ jest mnożony przez współczynnik _fµ=0,75. Oznacza to, że jest on zmniejszony o 25%.

Przykład:
Ciężar ładunku = 1,000kg
Współczynnik tarcia µ=0.3
1,000daN * 0.3 = 300daN.
1,000daN * 0.3 * 0.75 = 225daN

Zmniejszenie siły tarcia automatycznie skutkuje zwiększeniem siły zabezpieczającej, co ma na celu skompensowanie niepewności.

Norma EN-12195-1 próbuje również zrównoważyć niepewności za pomocą rozważań matematycznych, przy czym same współczynniki również zawierają niepewność. Nikt nie wie dokładnie, czy współczynniki są prawidłowe. Zasadniczo jednak lepiej jest pracować z pewnością niż bez niej. W żegludze współczynniki bezpieczeństwa zawsze były wykorzystywane do zabezpieczania się przed niepewnością. Nie jest to więc nic nowego.

Realizacja w praktyce

Jak można wykorzystać ten problem w praktyce?

Opcja 1: osoba odpowiedzialna zgodnie z § 9 ust. 2 OWiG, która jest odpowiednio przeszkolona i posiada odpowiednią wiedzę, bierze kalkulator i oblicza każdy indywidualny ładunek. Jest to najbezpieczniejsza metoda z prawnego/fizycznego punktu widzenia. Działania powinny być udokumentowane.

Wariant 2: osoba odpowiedzialna zgodnie z §9 ust. 2 OWiG zapewnia spełnienie określonych warunków brzegowych. Warunki te wynikają z obliczeń wariantu 1, które mogą wyglądać następująco:

• Zapewnienie odpowiedniego pojazdu
• Należy stosować odpowiedni i wystarczający sprzęt zabezpieczający. Zaleca się stosowanie długich zapadek napinających, ochraniaczy krawędzi (ślizgaczy krawędzi) i mat antypoślizgowych. Grzechotki napinające z długą dźwignią zapewniają dość niezawodne działanie siły napinającej przekraczającej 400 daN.
• Jeśli nie są używane żadne zabezpieczenia krawędzi, należy obliczyć tylko siłę obciążenia wstępnego po stronie zapadki (współczynnik k = 1,0). Jeśli są używane, należy ustawić współczynnik k na 1,5.
• Utwórz instrukcję ładowania, która wprowadzi obliczenia w życie. Musi ona zawierać jasne instrukcje, takie jak
  • Czysty obszar załadunku
  • Dopasowany schowek
  • Stosowanie mat antypoślizgowych
  • Zastosowanie kątowników zabezpieczających krawędzie
  • Prawidłowa pozycja pasków napinających
  • Punktowa kontrola siły napięcia wstępnego
  • Kontrola wszystkich środków

Doświadczenie pokazuje, że większość ładunków może być bezpiecznie transportowana przy użyciu wariantu 2, a ryzyko jest ograniczone do minimum.

Wnioski

Powyższe rozważania nie zwalniają osoby odpowiedzialnej, którą w każdym przypadku jest kierownictwo, od zorganizowania całego procesu załadunku na swoim terenie w sposób zrozumiały. Można to wykorzystać do odparcia zarzutu „rażącego zaniedbania organizacyjnego zgodnie z § 130OWiG”. Jeśli nieodpowiednie zabezpieczenie ładunku spowoduje sytuację, która wykracza poza wykroczenie administracyjne i staje się przestępstwem, należy wykazać, jakie względy i środki zostały podjęte w celu uniknięcia lub zapobieżenia tej sytuacji. Dobrą podstawą jest analiza VDI-2700 Arkusz 5 „Systemy zarządzania jakością”. Tutaj cały proces jest podzielony na cienkie, zrozumiałe plasterki, które następnie należy uporządkować.

Najlepiej jest natychmiast rozpocząć stosowanie opisanych środków, jeśli nie zostały one jeszcze podjęte.

Życzę wszystkim udanej pracy i szczęśliwej ręki.

Z poważaniem, Sigurd Ehringer