Odcinek 14: Błędy w zabezpieczaniu ładunku

Często opierają się one na fakcie, że między dwiema stronami występuje znaczny brak informacji.

Może to przybrać na przykład formę rezerwacji przez nadawcę miejsca paletowego dla jego jednostki ładunkowej u spedytora drobnicowego. Spedytor drobnicowy milcząco zakłada, że jest to europaleta.

Podczas załadunku okazuje się, że nośnikiem ładunku jest w rzeczywistości europaleta, ale ładunek znacznie wystaje poza krawędzie palety. To natychmiast rodzi pytanie, w jaki sposób można zabezpieczyć ładunek.

Firma buduje systemy i zamawia ciężarówkę od spedytora. Podczas załadunku systemu zdają sobie sprawę, że punkty mocowania na powierzchni ładunkowej nie znajdują się w miejscach, w których są potrzebne.

Nadawca założył, że ciężarówka miała perforowaną taśmę. W ten sposób przeoczył fakt, że perforowany pas nie jest elementem wymaganym przez normę EN-12640. Reguluje ona jedynie wytrzymałość i rozmieszczenie punktów mocowania w przestrzeni ładunkowej.

Ta naczepa z Anglii ma tylko trzy punkty mocowania po każdej stronie przestrzeni ładunkowej. Odmówiono załadunku.

To zdjęcie tej samej naczepy pokazuje, że spedytorzy mocują pasy do ramy w sytuacjach awaryjnych.
Jednak wygięcia wskazują, że rama nie jest zaprojektowana do takich obciążeń i będzie się uginać.

Częstym błędem w ocenie jest zachowanie ładunku w przypadku hamowania awaryjnego lub manewru wymijania oraz jego kierunek ruchu.

Często zdarza się, że ciężkie ładunki są po prostu mocowane na ciężarówkach. Prawdopodobnie przy założeniu, że pas oznaczony LC=2000 daN może również zabezpieczyć ładunek o masie 2000 kg. To założenie jest po prostu błędne. Pas może osiągnąć swój maksymalny efekt, jeśli ładunek odleci, ale nie jeśli kierowca będzie musiał hamować.

Zapętlenie pasa lub łańcucha przez oczko holownicze zapewnia jedynie siłę zabezpieczającą do przodu.

W przypadku ruchu wahadłowego łańcuch/pasek mógłby się ześlizgnąć i ładowarka kołowa zsunęłaby się z naczepy niskopodwoziowej.

Ładunek ten został zabezpieczony łańcuchami i pasami, co wiązało się z dużymi kosztami. Jednak w przypadku hamowania awaryjnego ładunek nadal się przemieszczał. Ani łańcuchy, ani pasy nie mogły temu zapobiec.

Tarcie jest zbyt niskie (metal na metalu), a kąty są zbyt płaskie, więc proporcja siły napięcia wstępnego działającej pionowo jest zbyt niska.

<< Poprzedni artykuł
Odcinek 13: Zabezpieczanie drzwi kontenera

Następny post >>
Odcinek 15: Jak działa twistlock?