Aflevering 27: Hoe zit het met de sjorhoeken?

Bij het rechtstreeks vastzetten of vastsjorren is het onvermijdelijk dat er sjorhoeken ontstaan op het laadgebied wanneer het vastzetmateriaal wordt bevestigd.

Wat zijn het en waar moet ik op letten? De beslissende factor is altijd dat de hoeken worden waargenomen in een specifieke situatie, rekening houdend met de respectieve richting van de versnellings-/vertragingskrachten.

VDI-2700 “Het vastzetten van ladingen op wegvoertuigen” specificeert de versnellings-/vertragingswaarden die te verwachten zijn tijdens normaal wegtransport.

Opgemerkt moet worden dat de werkingsrichting van de krachten _Cx en_Cy horizontaal is en evenwijdig aan het belastingsoppervlak.

De kracht _Cz werkt verticaal in op het laadoppervlak, maar wordt over het algemeen aangenomen als _Cz=1 voor wegtransport.

De situatie is anders voor zeevervoer.

Sjorren

Dus als ik naar de hoeken kijk, moet ik in de juiste positie staan, kijkend langs de laadrand waaraan het sjormateriaal is bevestigd.

De sjorhoek α is de hoek tussen het laadoppervlak en de vastzetapparatuur.

Als hetzelfde vastzetmateriaal dwars op de rijrichting wordt gebruikt, moet de hoek 90º zijn ten opzichte van de rand van het laadgebied, zodat de vastzethoek α maximaal effect heeft.

Als dit niet het geval is, resulteert automatisch de sjorhoek β, waardoor de effectieve spankracht nog verder afneemt.

Om de verbanden te begrijpen, moeten we teruggaan naar onze schooltijd en ons de stelling van Pythagoras en de rechthoekige driehoek herinneren.

Het zijn precies deze functies die belangrijk zijn voor het vastsjorren (ook voor direct vastsjorren).

Bij het vastsjorren hangt het af van de hoeveelheid kracht die verticaal wordt uitgeoefend op het laadoppervlak. Met een sjorhoek α van 90º zouden de groene en blauwe lijnen even lang zijn.

Dit betekent dat de voorspankracht 1:1 op het lastoppervlak werkt en dus de wrijvingskracht tussen de last en het lastoppervlak met 100% verhoogt.

Als we nu, zoals vaak het geval is, een lading hebben die smaller is dan het laadgebied, wordt de sjorhoek α automatisch kleiner dan 90º.

Dit heeft tot gevolg dat de verticale krachtcomponent sterk wordt verminderd, afhankelijk van de hoek.

Als het onder een bepaalde grootte komt, is de sjormethode niet langer voldoende effectief.

Onderlinge verbanden en berekeningen

Het volgende diagram toont de relatie tussen hoek, voorspankracht en wrijvingskracht. Er wordt een spanratel met lange hendel gebruikt met een STF=500daN. Dat zou de norm moeten zijn.

De tweede kolom toont de sjorhoek en de derde de bijbehorende sinus.

Je kunt de sinus ook visualiseren als een percentage. Bij een sjorhoek van 85º blijft 99,6%, d.w.z. 498 daN, van de voorspankracht behouden.

Kolom 5 toont de werkelijke vastzetkracht als functie van de wrijvingscoëfficiënt. Als het laadgebied schoongeveegd is, kan de waarde µ=0,3 over het algemeen worden aangenomen.

Als een antislipmat correct op dit schoongeveegde laadgebied zou worden gelegd, zouden de waarden in kolom 6 van toepassing zijn.

De groene velden in de tabel geven de waarden aan waarvoor de sjormethode zonder risico kan worden gebruikt. In de geel gemarkeerde velden moet de hoek worden meegenomen in de berekening. De rode vakken geven het gebied aan waar de sjormethode niet mag worden gebruikt en een andere bevestigingsmethode moet worden overwogen.

In het algemeen moet ook rekening worden gehouden met het totale gewicht van de lading. Een standaard oplegger met een lengte van 13,60 m heeft minstens 11 sjorogen (volgens EN 12640), vaak 13, wat betekent dat er maximaal 11-13 spanbanden kunnen worden bevestigd, wat automatisch de maximale spankracht beperkt. Met een sjorhoek van 85º is dit een borgkracht van 1.628 daN zonder antislipmatten en 3.245 daN met matten. Dus dat is niet erg veel.

Conclusie

Deze overwegingen tonen aan dat de vastbindmethode, hoewel deze het meest wordt gebruikt, ook uiterst problematisch is.

Een voorbeeld uit de praktijk. Bij het bevestigen van deze trilplaat was er bijna geen ruimte voor fouten. Ongunstige sjorhoek, vuile laadruimte, geen antislipmatten en niet-toegestane bevestigingspunten.

Dit artikel is bedoeld om lezers aan te moedigen om de standaardpraktijken in hun gebied bij het vastzetten van ladingen te bekijken en kritisch te evalueren.

Indien nodig of onzeker moet de borgmethode worden gewijzigd.

Hoogachtend, Sigurd Ehringer

Tobias Kreft