Aflevering 13: Slot van containerdeur

Het openen van een container is altijd een spannende ervaring voor iedereen. De inspectiediensten weten uit ervaring dat het openen soms onaangename gevolgen kan hebben.

Om dit te voorkomen, nemen ze altijd voorzorgsmaatregelen om ervoor te zorgen dat de deur veilig kan worden geopend. Mijn ervaring is dat er twee soorten verladers zijn.

Sommigen creëren een gevaar voor degenen die de deuren openen omdat ze niet beter weten en anderen accepteren dit gevaar bewust. Bijvoorbeeld als de container begast is en niet geëtiketteerd. Ik richt me op de verladersgroep, die niet beter weet, en dat wil ik veranderen.

De CTU-code schrijft voor dat de deur altijd veilig geopend moet kunnen worden. Dit principe moet in alle overwegingen doorklinken.

De lading die aan de containerdeur is bevestigd, moet indien nodig aan twee taken voldoen

• ten eerste de lading beveiligen tegen uitvallen en
• ten tweede, de lading beveiligen tegen transportbelastingen .

Wat is het verschil?

Als de afstand tussen de lading en de deur meer dan 15 cm is, moet de bevestigingsmethode (bijv. sjorringen) de lading beveiligen tegen de gebruikelijke transportbelastingen (zeetransport 0,4 g). Tegelijkertijd biedt dit bescherming tegen uitvallen.

Als de afstand kleiner is dan 15 cm, beveiligt de deur de lading tegen de gebruikelijke transportbelastingen (zeetransport 0,4 g) en is het alleen nodig om de lading te beveiligen tegen eruit vallen.

Back-upmethoden

Welke methoden zijn er om de lading vast te zetten als de afstand tot de deur groter is dan 15 cm en deze afstand niet op een andere manier kan worden verkleind?

De klassieke methode is schoren. De krachten moeten niet, zoals in dit voorbeeld, worden uitgeoefend op de ribbels, maar op de hoekstijlen. Het bevestigen van de dwarsbalken in de kralen is een onbepaalde methode omdat er geen betrouwbare informatie is over de krachten die kunnen worden overgebracht.

Als er tests zijn met herhaalbare resultaten voor een specifiek geval, zou dat acceptabel zijn. Vermijd anders deze methode.

De H- of dubbele H-zekering was vroeger een veelgebruikte methode omdat deze kon worden geproduceerd met lopend bandmateriaal.
De doeltreffendheid ervan is vandaag echter nogal controversieel omdat het moeilijk is om correct te produceren en veel oefening vereist.

Professioneel geproduceerde sjorbanden met maximaal 4 dwarsbanden zijn tegenwoordig de meest gebruikelijke methode.
In de afgebeelde variant kan de hoogte van de dwarsriemen variabel worden aangepast aan de lading.

Bescherming tegen uitvallen

Er zijn nu ook een aantal gestandaardiseerde methodes voor beveiliging tegen uitvallen.

Veiligheidszeil, gecombineerd met een plat opbergkussen. De gekruiste scharnieren voorkomen dat het opbergkussen druk uitoefent op de deur.

Het S.A.M.-systeem bestaat uit twee opbergkussens die met elkaar verbonden zijn door een dekzeil. De buitenzijden van de kussentjes kunnen voorzien zijn van een antisliplaag voor meer wrijvingskracht. Dit systeem is bijzonder effectief gebleken voor koelcontainers.

Het TyPatch systeem is een methode die geschikt is voor uniforme en vormvaste laadeenheden. Aangezien dit een systeem is dat werkt als een plakband, is het belangrijk om goed te letten op de gebruiks- en toepassingsinstructies van de fabrikant. In het bijzonder moeten de kleefoppervlakken stofvrij en droog zijn.

Conclusie

De bovenstaande voorbeelden zijn niet definitief en sluitend; er zijn zeker veel bedrijfsspecifieke varianten.

De verantwoordelijke stuwadoor moet er in ieder geval voor zorgen dat de algemene eisen van de CTU-code correct en voldoende worden geïmplementeerd, zodat er tijdens inspecties geen klachten, vertragingen of boetes ontstaan.

Hoogachtend, Sigurd Ehringer

Tobias Kreft