Vrouwenquota? We hebben: 70%

De discussie over vrouwenquota wordt vaak gekenmerkt door dominante clichés en de vraag of gelijkheid in alle sectoren überhaupt wel haalbaar en verstandig is.

Bij Rothschenk was het voldoen aan een voorgeschreven quotum nooit een probleem. Vanaf het begin was het aandeel vrouwen bovengemiddeld en een bepalend element van de bedrijfscultuur.

De Würzburg Main Post bezocht ons van buitenaf en vatte deze speciale functie samen in een krantenartikel.

Baldersheim. ...In deze context is de kleine G&H GmbH Rothschenk in het afgelegen stadje Baldersheim in het district Würzburg iets bijzonders: 70% van het personeel bestaat daar uit vrouwen.

Een percentage dat waarschijnlijk uitzonderlijk is in Mainfranken. Hoewel de Industrie- und Handelskammer Würzburg-Schweinfurt (IHK) hier geen gedetailleerde gegevens over heeft, benadrukken zij ook de speciale rol van Rothschenk.

Dit roept de vraag op waarom het bedrijf, dat gespecialiseerd is in transportveiligheid, zo anders is dan anderen vanwege alle vrouwen in de dagelijkse werkzaamheden. Rothschenk wordt tenslotte geleid door mannen. Als je echter met vrouwelijke werknemers praat, wordt het duidelijk dat de verschillen met conventionele bedrijven subtiel maar effectief zijn. En toch op de een of andere manier vrouwelijk, cliché of niet.

Conflicten worden altijd openlijk behandeld, iedereen spreekt elkaar bij de voornaam aan en er is een dagelijkse behoefte aan harmonie: zo beschrijven duurzaamheidsfunctionaris Johanna Ott en productiemanager Ulrike Schmidt de aard van het bedrijf Rothschenk. "Maar we kunnen ook echt ruzie maken", zegt HR-manager Veronika Uttinger-Dick.

Harmonie en vrouwelijke krachtHoofdwind in gelijke mate: Volgens Managing Partner Torsten Urban maakt hij dit keer op keer mee. Het kan gebeuren dat hij en zijn drie medevennoten met een idee komen - en op een charmante muur onder het personeel stuiten. Dan is het duidelijk dat het idee niets wordt. "We hebben een zeer vlakke hiërarchie," zegt Urban. En we hebben meer "hemdsmouwen" dan anderen.

De 58-jarige heeft gezien wat het betekent als 52 van de 75 medewerkers van Rothschenk vrouw zijn: De belangrijkste gespreksonderwerpen in het bedrijf zijn "anders op maandag" dan in de door mannen gedomineerde bouwsector. Uit eigen ervaring weet hij dat het meestal over voetbal gaat. Niet bij Rothschenk. Wat er thuis is gebeurd, hoe het met het gezin gaat - dat zijn de onderwerpen die na het weekend worden besproken, zegt medewerker Ott.

Hierbij wordt ook rekening gehouden met het feit dat "we hier op het platteland zitten," zegt fabrieksmanager Urban. In gezinnen geldt nog vaak de traditionele rolverdeling, waarbij de man de belangrijkste kostwinner is en de vrouw onder andere overdag voor de kinderen zorgt.

Voor productiemanager Ulrike Schmidt is de dominantie van vrouwen op bijna alle afdelingen van Rothschenk een dagelijkse uitdaging. Omdat het bedrijf zowel duurzaamheid als gezinsvriendelijkheid hoog in het vaandel heeft staan, moet de 63-jarige voortdurend werkschema's en vele individuele wensen met elkaar in overeenstemming brengen.

Soms is het kind van een collega plotseling ziek, soms moet er voor een familielid worden gezorgd, soms is er iets anders aan de hand in het gezin: volgens Torsten Urban waren er wel 30 werktijdmodellen in het bedrijf om aan alle behoeften van de werknemers te voldoen. Nu zijn de belangrijkste werktijden van 7 uur 's ochtends tot 3 uur 's middags. De werktijden lopen van 6 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds, zodat er aan de randen flexibel gewerkt kan worden, legt productiemanager Schmidt uit. Het is geen probleem als een collega om 13.00 uur weg moet omdat er thuis dringende zaken zijn.

We hebben echt een heel goede werksfeer," vat Ott samen. Dit wordt ook weerspiegeld in het personeelsverloop bij Rothschenk. Dat is 6,5 procent. Het landelijk gemiddelde ligt rond de 30 procent. Met andere woorden, mensen die bij Rothschenk werken, blijven bij Rothschenk. Hoofd HR Uttinger-Dick werkt sinds 2000 bij het bedrijf en herinnert zich dat er toen alleen vrouwen werkten. Dat dat nu nog steeds 70 procent is, is gewoon zo gebeurd. Een quotum was nooit verplicht en "heeft ook geen zin", zegt Torsten Urban...